Sukces projektu „Taraxagum – opony z kauczuku z mniszka lekarskiego” w dużej mierze jest efektem pracy zespołu badawczego, którym kieruje prof. Dirk Prüfer - biotechnolog, profesor biotechnologii roślin na Uniwersytecie w Münster oraz dyrektor departamentu biopolimerów pochodzenia roślinnego w Instytucie Biologii Molekularnej i Ekologii Stosowanej im. Fraunhofera (oddział w Münster). Warto podkreślić, że początkowo naukowcy zajmowali się jedynie podstawowymi badaniami nad kauczukiem z mniszka, nie myśląc o konkretnym zastosowaniu tego surowca.

Pierwotnie naszym głównym celem było zrozumienie podstaw molekularnych biosyntezy kauczuku w korzeniach mniszka. Dzięki zdobyciu wiedzy na temat podstaw biologicznych, zastosowanie tego surowca na skalę przemysłową stało się osiągalne. Odmiana mniszka kok-sagiz zawiera więcej kauczuku niż inne gatunki tej rośliny, lecz do tej pory wytwarzana przez niego ilość gumy nie była jeszcze wystarczająca do rozpoczęcia produkcji masowej. Poza tym, mimo odporności i niewielkich wymagań, mniszek nie był rośliną uprawną dającą stabilne plony, które zapewniłyby opłacalność ekonomiczną. Obecnie, ukierunkowane programy hodowli przynoszą zmiany w tym zakresie.

Wykorzystanie markerów genetycznych

Naukowcy z Uniwersytetu w Münster kontynuują hodowlę mniszka, która ma na celu polepszenie cech dziedzicznych rośliny, wytworzenie odmian lepszych jakościowo i o wyższej zawartości kauczuku. Wiąże się z tym prowadzenie badań z zakresu inżynierii genetycznej i chromosomowej. Za pomocą analizy DNA naukowcy mogą, np. ustalić czy dana sadzonka posiada pożądaną cechę i poinformować hodowcę, czy warto prowadzić dalszą uprawę danej rośliny. Dzięki temu proces hodowli wysokowydajnych roślin jest skuteczniejszy i efektywniejszy.